การศึกษาด้านประมง
1. วิธีการศึกษาและวัตถุประสงค์
การดำเนินศึกษาด้านประมงในพื้นที่ที่มีแนวโน้มได้รับความเสี่ยงภายใต้โครงการศึกษาผลกระทบและติดตามตรวจสอบผลกระทบสิ่งแวดล้อมข้ามพรมแดน จากโครงการไฟฟ้าพลังน้ำในแม่น้ำโขงสายประธานในปี พ.ศ. 2562 ได้ออกแบบและกำหนดวิธีการศึกษาและเก็บสำรวจข้อมูลออกเป็น 4 วิธี ได้แก่

1.1. การสำรวจตลาด (Market approach)

• วิธีการศึกษา
• อ้างอิงตามวิธีในเอกสาร Rapid Fishery Assessment by Market Survey (RFAMS) An Improved Rapid Assessment Approach to Characterizing Fish Landing in Developing Countries (White et al. 2014)เพื่อดูชนิดและปริมาณปลาที่จับมาจากการประมงในแม่น้ำและพื้นที่ศึกษา
• วัตถุประสงค์
• 1) เพื่อสำรวจชนิด (Species) ของสัตว์น้ำที่วางขายในตลาดในท้องถิ่น โดยมุ่งเน้นชนิดสัตว์น้ำที่จับมาจากแม่น้ำโขง และลำน้ำสาขาเป็นหลัก
  2) เพื่อศึกษาชนิดของสัตว์น้ำที่เป็นที่นิยมในการนำมาบริโภคของชุมชนในพื้นที่
  3) เพื่อศึกษาขนาดของสัตว์น้ำ และรวมทั้งศึกษาการพัฒนาของอวัยวะสืบพันธุ์ของสัตว์น้ำ (ถ้ามี)

1.2. การเก็บข้อมูลชนิดพันธุ์สัตว์น้ำ จากกลุ่มประมงที่อยู่บริเวณแม่น้ำโขงสายประธาน (Fish Landing Approach)

• วิธีการศึกษา
• ลงพื้นที่เพื่อสำรวจกลุ่มประมงใน 28 อำเภอ ที่ติดแม่น้ำโขงสายประธาน ครอบคลุมพื้นที่ 8 จังหวัด ได้แก่ เชียงราย เลย หนองคาย บึงกาฬ นครพนม มุกดาหาร อำนาจเจริญ และอุบลราชธานี โดยการสอบถามชาวประมง เพื่อให้ทราบถึงสถานการณ์การทำประมง จำนวนชาวประมง จำนวนเรือที่ใช้ในการทำประมง เครื่องมือประมงที่ใช้ ชนิดพันธุ์ของสัตว์น้ำที่จับได้
• วัตถุประสงค์
• 1) เพื่อสำรวจชนิดพันธุ์ของสัตว์น้ำ ที่ถูกจับได้โดยเครื่องมือประมงประเภทต่าง ๆ จากแม่น้ำโขงสายประธานและลำน้ำสาขา ในแต่ละช่วงฤดูกาล
  2) เพื่อเปรียบเทียบชนิดพันธุ์ของสัตว์น้ำที่ได้ กับการสำรวจตลาดในท้องถิ่น
  3) เพื่อสำรวจจำนวนกลุ่มชาวประมงในท้องถิ่นที่รวมตัวกัน ประกอบอาชีพประมง ในบริเวณแม่น้ำโขงสายประธานและลำน้ำสาขา
  4) เพื่อสำรวจจำนวนชาวประมง และจำนวนเรือที่ใช้ในการประกอบอาชีพประมง และเครื่องมือประมงที่นิยมใช้ในการจับสัตว์น้ำ ของกลุ่มประมงในแต่ละพื้นที่
  5) เพื่อประเมินแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงด้านการประกอบอาชีพประมง วิธีการศึกษา

1.3. การเก็บตัวอย่างสัตว์น้ำโดยเครื่องมืออวนทับตลิ่ง (Seinning Net)

• วิธีการศึกษา
• พิจารณาความเหมาะสมของเครื่องมือเก็บตัวอย่างสัตว์น้ำ ตามสภาพแวดล้อม และลักษณะของแหล่งน้ำ รวมถึงขนาดชนิดสัตว์น้ำที่ต้องการศึกษา ซึ่งเครื่องมืออวนทับตลิ่ง (Beach Seine) เป็นเครื่องมือที่มีความเหมาะสม มากที่สุด โดยโครงการฯ ใช้ อวนที่มีความยาว 25 เมตร ขนาดตาอวน 0.5 เซนติเมตร ความลึกประมาณ 3.5 เมตร และกำหนดให้เก็บตัวอย่างพื้นที่ละ 3-5 ครั้ง (แล้วแต่ความเหมาะสมในแต่ละฤดูกาล)
• วัตถุประสงค์
• 1) เพื่อศึกษาชนิดและองค์ประกอบของชนิดพันธุ์สัตว์น้ำที่สำรวจพบในแต่ละฤดูกาล
  2) เพื่อศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพของสัตว์น้ำ
  3) เพื่อหาค่าความชุกชุมของสัตว์น้ำที่ได้จากการใช้เครื่องมือประมง (อวนทับตลิ่ง) ในหน่วยต่อพื้นที่
  4) เพื่อหาค่าผลผลิตของสัตว์น้ำที่ได้จากการใช้เครื่องมือประมง (อวนทับตลิ่ง) ในหน่วยน้ำหนักต่อพื้นที่
  5) เพื่อศึกษาการพัฒนาของอวัยวะสืบพันธุ์ของสัตว์น้ำบางชนิด ที่จับได้โดยเครื่องมืออวนทับตลิ่ง
  6) เพื่อสำรวจแหล่งวางไข่ และแหล่งอนุบาลของสัตว์น้ำ (หากพบลูกปลาขนาดเล็ก บ่งชี้ได้ว่า บริเวณดังกล่าวอาจเป็นแหล่งวางไข่ หรือเลี้ยงตัวอ่อนของปลาชนิดนั้นๆ โดยเฉพาะกลุ่มที่มีการอพยพระยะสั้น)

รูปที่ 1 แผนที่จุดเก็บตัวอย่างสัตว์น้ำในแม่น้ำโขงสายประธาน สำหรับโครงการฯ ปี พ.ศ. 2562

1.4. การเก็บบันทึกข้อมูลเครื่องมือประมง และผลผลิตประมง ในแต่ละพื้นที่โดยกลุ่มประมงท้องถิ่น
วิธีการศึกษา

ดำเนินการประสานงานผ่านทางแกนนำในแต่ละพื้นที่ เพื่อคัดเลือกตัวแทนชาวประมงท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอละ 1 คน จำนวน 28 อำเภอ โดยต้องเป็นกลุ่มประมงอยู่ติดริมแม่น้ำโขง และมีอาชีพทำการประมงในแม่น้ำโขงสายประธาน หรือลำน้ำสาขาของแม่น้ำโขง เท่านั้น เพื่อทำการบันทึก เครื่องมือประมงที่ใช้ ชนิดสัตว์น้ำที่จับได้ ขนาดสัตว์น้ำที่จับได้ ปริมาณสัตว์น้ำที่จับได้ เวลาที่ใช้ในการจับสัตว์น้ำ โดยการเก็บข้อมูลในช่วงแรก จะทำการเก็บเป็นระยะเวลา 6 เดือน ตั้งแต่เดือนมกราคม ถึง เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2563 เพื่อให้ครอบคลุมช่วงเวลาตามระดับการขึ้น-ลง ของระดับน้ำ ได้แก่ ช่วงน้ำเริ่มขึ้น และช่วงน้ำลง

วัตถุประสงค์

• 1) เพื่อรวบรวมข้อมูลของชนิดพันธุ์ปลา หรือสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ ที่จับได้จากกลุ่มประมงท้องถิ่นในพื้นที่
  2) เพื่อประเมินประสิทธิภาพของเครื่องมือแต่ละประเภทที่ใช้ในแม่น้ำโขงต่อหน่วยลงแรงประมง หรือ CPUE และเปรียบเทียบประสิทธิภาพของการใช้เครื่องมือในการทำประมงของแต่ละพื้นที่
  3) เพื่อรวบรวมข้อมูลการพัฒนาของอวัยวะสืบพันธุ์ของปลา จากการบันทึกของชาวประมง ในแต่ละอำเภอ

จากรายละเอียดการเก็บและสำรวจข้อมูลทั้ง 4 วิธี โครงการฯ ได้สรุปวิธีและความถี่ในการเก็บข้อมูลด้านประมงในแต่ละอำเภอดังตารางที่ 1

ตารางที่ 1 สรุปวิธีการศึกษาในแต่ละพื้นที่ ในปี พ.ศ. 2562

หมายเหตุ: ^1/ กำหนดช่วงระยะเวลาการสำรวจที่ระดับน้ำเริ่มขึ้น เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2562

^2/ บันทึกข้อมูลระหว่างเดือนมกราคม – มิถุนายน พ.ศ. 2562

2. การวิเคราะห์ข้อมูล
2.1. หลังจากเก็บตัวอย่างปลาในแต่ละพื้นที่ โครงการฯ จะดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลดังต่อไปนี้ วัดความยาว และชั่งน้ำหนักปลาโดยความยาวของปลาจะวัดเป็นความยาวมาตรฐาน (Standard Length, SL) โดยวัดจากปลายสุดทางด้านหัว
ไปจนถึงคอดหาง แสดงดังรูปที่ 2

รูปที่ 2 การวัดความยาวและชั่งน้ำหนักปลา

2.2. จำแนกวิเคราะห์ชนิดปลาที่พบใช้เอกสารคู่มือปลาในลุ่มแม่น้ำโขงและเอกสารด้านอนุกรมวิธานอื่นๆ เช่น Rainboth, Vidthayanon& Mai, 2012; Rainboth, 1996; Kottelat, 2001.
2.3. การประเมินค่าดัชนีความหลากหลายทางชีวภาพของปลา (Fishes Species Diversity Index) จะใช้สูตรการคำนวณของ Shannon and Weaver (1963) ดังนี้

2.4. การประเมินความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์น้ำ โดยใช้หน่วยน้ำหนักสัตว์น้ำที่จับได้ คิดต่อพื้นที่ที่จับสัตว์น้ำ โดยรายงานเป็น หน่วย กิโลกรัมต่อไร่
2.5. การประเมินความชุกชุมของสัตว์น้ำ โดยใช้จำนวนสัตว์น้ำ (ตัว) ที่จับได้ คิดต่อพื้นที่จับสัตว์น้ำ โดยรายงานเป็นตัวต่อไร่
2.6. การประเมินประสิทธิภาพการจับสัตว์น้ำของเครื่องมือประมงพื้นถิ่น พื้นที่ หรือค่า CPUE โดยคำนวณจากสูตร
2.7. การศึกษาอวัยวะสืบพันธุ์ของปลา

2.7.1. การประเมินระยะเจริญพันธุ์ในแต่ละฤดู ของปลาชนิดที่สำคัญที่เก็บได้ทั้งจากการสำรวจการจับโดยตรงในภาคสนามและจากตลาด-การขึ้นปลาโดยเลือกประเมินชนิดที่สำคัญทางเศรษฐกิจและการอนุรักษ์ รวมถึงชนิดที่มีการย้ายถิ่น (อิงจากชนิดในรายงานของ MRC Fisheries Programme) ในการประเมินระยะเจริญพันธุ์ปลาประยุกต์จากแนวทางของ Nikolsky (1963) โดยผ่าดูระยะของรังไข่-อัณฑะของปลาในภาคสนาม และจะพิจารณาแบ่งระยะเจริญพันธุ์ออกเป็น 4 ระยะ โดยใช้กล้องสำหรับระยะเจริญพันธุ์ แบ่งได้ดังนี้

• V: Virgin เป็นระยะที่ยังไม่มีการพัฒนารังไข่-อัณฑะ
• E: Early-mid developing เป็นระยะที่พัฒนารังไข่-อัณฑะ ไปราวๆ ในครึ่งระยะ
• F: Full develop เป็นระยะที่พัฒนารังไข่-อัณฑะเต็มที่
• S: Spent เป็นระยะที่เพิ่งมีการวางไข่ และน้ำเชื้อแล้ว

Virgin เป็นระยะที่ยังไม่มีการพัฒนารังไข่-หรืออัณฑะ	Early-mid developing เป็นระยะที่มีการพัฒนาของรังไข่ หรืออัณฑะไปราวๆ ครึ่งระยะ
Full develop เป็นระยะที่มีการพัฒนารังไข่-หรืออัณฑะเต็มที่	Spent เป็นระยะที่เพิ่งมีการปล่อยหรือวางไข่

รูปแสดงการพัฒนาของรังไข่ในระยะต่างๆ แสดงดังรูปที่ 3

2.7.2. การประเมินค่าดัชนีความสมบูรณ์เพศ (Gonadosomatic index; GSI) ของปลา ค่าดัชนีความสมบูรณ์เพศจะทำให้รู้ได้ว่าปลาที่เจริญพันธุ์ แต่ละชนิดจะมีช่วงฤดูผสมพันธุ์วางไข่ในช่วงใดของปี โดยนำตัวอย่างปลาที่เก็บตัวอย่างได้นำมาทำความสะอาด ชั่งน้ำหนักบันทึกผลการผ่าตัดอวัยวะสืบพันธุ์ทั้งหมดออกแล้วตัดเนื้อเยื่อ ต่างๆ ออกให้เหลือแต่อวัยวะสืบพันธุ์เท่านั้นแล้วนำมาชังน้ำหนัก และนำมาหาค่าดัชนีความสมบูรณ์ของอวัยวะสืบพันธุ์ตามวิธีของ Benfey and Sutterlin (1984) โดยใช้สูตร

GSI = (นํ้าหนักอวัยวะเพศปลา x 100)/นํ้าหนักตัวปลา

จากวิธีการเก็บสำรวจข้อมูล และข้อมูลด้านประมงที่โครงการฯ จะดำเนินการวิเคราะห์ทั้งหมด สามารถสรุปความเชื่อมโยงระหว่างประเด็นในการวิเคราะห์ข้อมูล และวิธีการเก็บข้อมูลสรุปดังตารางที่ 2

ตารางที่ 2 สรุปวิธีการวิเคราะห์ และข้อมูลที่นำมาใช้ในการวิเคราะห์

2.8. การประเมินพื้นที่ที่มีแนวโน้มได้รับความเสี่ยง

รวบรวมข้อมูลจากการเก็บตัวอย่างทั้ง 2 ฤดูกาล ในปี พ.ศ. 2563 มาทำการประเมินความเสี่ยงในด้านต่าง ๆ ที่กำหนดไว้ ซึ่งข้อมูลที่จะใช้ในการวิเคราะห์ตามเกณฑ์ประเมินความเสี่ยงในด้านต่าง ๆ แสดงดังตารางที่ 3

ตารางที่ 3 ข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์เพื่อประเมินการพิจารณาพื้นที่มีแนวโน้มได้รับความเสี่ยง

3. ผลการศึกษา
3.1. ชนิดพันธุ์สัตว์น้ำที่พบ

การวิเคราะห์ชนิดพันธุ์ปลาที่พบในเขตประเทศไทยภายใต้โครงการฯ นี้ จะพิจารณาและแบ่งชนิดพันธุ์ปลาออกเป็น
4 ประเภท คือ (1) พันธุ์ปลาที่กินได้ และมีประโยชน์ทางเศรษฐกิจ (2) พันธุ์ปลาอพยพย้ายถิ่น (3) พันธุ์ปลาที่อยู่ในสถานะเสี่ยงต่อการใกล้สูญพันธุ์ และ (4) พันธุ์ปลาที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจท้องถิ่น จากการเก็บตัวอย่างที่ดำเนินงานภายใต้โครงการฯ ในช่วงน้ำเริ่มขึ้น เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2562 สามารถสรุปจำนวนชนิดของปลาแต่ละกลุ่มเบื้องต้นได้ดังนี้

• ชนิดปลาที่พบทั้งหมด มีจำนวน 132 ชนิด
• ประเภทการอพยพ
  – กลุ่มปลาขาว (White Fish) มีจำนวน 26 ชนิด
  – กลุ่มปลาเทา (Grey Fish) มีจำนวน 23 ชนิด
  – กลุ่มปลาดำ (Black Fish) มีจำนวน 13 ชนิด
  – ยังไม่สามารถระบุชนิดพันธุ์ได้ เนื่องจากอยู่นอกเหนือรายการตามเอกสาร MRC Technical No.8 มีจำนวน 70 ชนิด
• สถานภาพตาม IUCN redlist
  – ขั้นวิกฤติต่อการสูญพันธุ์ (Critically Endangered: CR) มีจำนวน 2 ชนิด
  – ใกล้สูญพันธุ์ (Endangerd: EN) มีจำนวน 2 ชนิด
  – เกือบอยู่ในข่ายใกล้สูญพันธุ์ (Vulnerable: VU) มีจำนวน 9 ชนิด
  – เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ (Near Threatened: NT) มีจำนวน 6 ชนิด
  – มีความเสี่ยงต่ำต่อการสูญพันธุ์ (Least Concern: LC) มีจำนวน 96 ชนิด
  – ข้อมูลไม่เพียงพอ (Data Deficient: DD) มีจำนวน 10 ชนิด
  – ยังไม่ได้รับการประเมิน (Not Evaluated: NE) มีจำนวน 4 ชนิด
  – ไม่มีในฐานข้อมูล จาก www.fishbase.de มีจำนวน 3 ชนิด
  – จำนวนปลาต่างถิ่น (รวมจากการเพาะเลี้ยง) มีจำนวน 5 ชนิด
• จำนวนปลาที่กินได้ และหรือมีประโยชน์ทางเศรษฐกิจ มีจำนวน 99 ชนิด
• จำนวนปลาอพยพ ระยะสั้น ในลำน้ำโขงและลำน้ำสาขา มีจำนวน 27 ชนิด

3.2. การประเมินค่าดัชนีความหลากหลายทางชีวภาพของปลา (Fishes Species Diversity Index)

จากการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการเก็บตัวอย่างสัตว์น้ำโดยเครื่องมืออวนทับตลิ่งใน 15 พื้นที่ เพื่อศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพของปลา โดยใช้สูตรการคำนวณของ Shannon and Weaver พบว่าค่าดัชนีความหลากหลายของแต่ละพื้นที่ในแต่ละช่วงมีค่าใกล้เคียงกัน แต่มี 2 พื้นที่ในช่วงน้ำเริ่มขึ้นที่มีค่าดัชนีความหลากหลายน้อยกว่าพื้นที่อื่นๆ คือ บริเวณแก่งคุ้ดคู้ อำเภอเชียงคาน และปากแม่น้ำสงคราม อ.ท่าอุเทน โดยพบว่ามีค่าเท่ากับ 0.99 และ 0.58 ตามลำดับ รายละเอียดแสดงดังตารางที่ 4

ตารางที่ 4 ค่าดัชนีความหลากหลายทางชีวภาพของปลา (Fishes Species Diversity Index) จากการสำรวจที่ดำเนินงานภายใต้โครงการฯ ปี พ.ศ. 2562

หมายเหตุ: ^*พื้นที่ในการเก็บตัวอย่างคิดเป็น 300 ตารางเมตร (ลากอวน 3 ครั้ง)

^**พื้นที่ในการเก็บตัวอย่างคิดเป็น 400 ตารางเมตร (ลากอวน 4 ครั้ง)

3.3. การประเมินความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์น้ำ

จากการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการเก็บตัวอย่างสัตว์น้ำโดยเครื่องมืออวนทับตลิ่ง ใน 15 พื้นที่ เพื่อศึกษาความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์น้ำ พบว่าในช่วงน้ำเริ่มขึ้น ค่าความอุดมสมบูรณ์บริเวณตอนกลางตั้งแต่บ้านหม้อ อำเภอศรีเชียงใหม่ ถึง บริเวณปากแม่น้ำสงคราม อำเภอท่าอุเทนมีปริมาณความอุดมสมบูรณ์ค่อนข้างสูงกว่าพื้นที่อื่น ๆ โดยบริเวณบ้านหม้อ อำเภอศรีเชียงใหม่ และบ้านสำโรง อำเภอโพธิ์ไทร เป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์สูงที่สุด คิดเป็น 23.06 และ 10.93 กิโลกรัม/ไร่ รายละเอียดแสดงดังตารางที่ 5

ตารางที่ 5 ค่าความอุดมสมบูรณ์ของสัตว์น้ำ (กิโลกรัม/ไร่) จากการสำรวจที่ดำเนินงานภายใต้โครงการฯ ปี พ.ศ. 2562

3.4. การประเมินความชุกชุมของสัตว์น้ำ

จากการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการเก็บตัวอย่างสัตว์น้ำโดยเครื่องมืออวนทับตลิ่ง ใน 15 พื้นที่ เพื่อศึกษาปริมาณความชุกชุมของสัตว์น้ำ พบว่าในช่วงน้ำเริ่มขึ้น บริเวณบ้านหอคำ อำเภอเมืองบึงกาฬ, บ้านสำโรง อำเภอโพธิ์ไทร และบ้านบุ้งคล้าเหนือ อำเภอบุ้งคล้า มีค่าความชุกชุมสูงที่สุด คิดเป็น 4,850, 4,335 และ 2,544 ตัวต่อไร่ ตามลำดับ รายละเอียดแสดงดังตารางที่ 6

ตารางที่ 6 ค่าความชุกชุมของสัตว์น้ำ (ตัว/ไร่) จากการสำรวจที่ดำเนินงานภายใต้โครงการฯ ปี พ.ศ. 2562

3.5. การประเมินประสิทธิภาพการจับสัตว์น้ำของเครื่องมือประมงพื้นถิ่น

จากการเก็บข้อมูลจากตัวแทนกลุ่มประมงท้องถิ่น ทั้ง 28 อำเภอ พบว่า มีการใช้เครื่องมือทั้งหมด 7 ประเภท คือ ตาข่าย (มอง) ยอ แห ไซ เบ็ด ลอบ และช้อน ส่วนใหญ่มีการใช้ตาข่าย (มอง) เป็นเครื่องมือหลักในการทำประมง ทั้งนี้การดำเนินการ
เพื่อศึกษาค่าประสิทธิภาพการจับสัตว์น้ำของเครื่องมือประมงพื้นถิ่น (CPUE) พบว่าเครื่องมือมีความหลากหลายและแตกต่างกัน
ในแต่ละพื้นที่

ขณะที่ค่าประสิทธิภาพการจับสัตว์น้ำของอวนทับตลิ่ง ทั้ง 15 พื้นที่ จะคำนวณจากอัตราของน้ำหนักของปลาที่จับได้ในแต่ละสถานี (กิโลกรัม) ต่อพื้นที่ที่ใช้ในการลากอวน (ไร่) (CPUA) ซึ่งมีค่าเท่ากับค่าความอุดมสมบูรณ์ในแต่ละสถานี พบว่าบริเวณ
บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ (ตอนกลางของแม่น้ำโขง) เป็นพื้นที่ที่มีประสิทธิภาพการจับสัตว์น้ำด้วยอวนทับตลิ่งที่สูงที่สุด คิดเป็น 24.97 กิโลกรัม/ไร่ รายละเอียดแสดงดังตารางที่ 7

ตารางที่ 7 ค่าประสิทธิภาพการจับสัตว์น้ำของเครื่องมืออวนทับตลิ่ง (CPUA) (กิโลกรัม/ไร่) จากการสำรวจที่ดำเนินงานภายใต้โครงการฯ ปี พ.ศ. 2562

3.6. การศึกษาอวัยวะสืบพันธุ์ของสัตว์น้ำ

จากการศึกษาค่าดัชนีความสมบูรณ์เพศ (Gonadosomatic index; GSI) ของสัตว์น้ำ พบว่าชนิดของสัตว์น้ำมีความหลากหลายของชนิด และขนาดค่อนข้างแตกต่างกันมาก ซึ่งทำให้ไม่สามารถนำมาวิเคราะห์เปรียบเทียบข้อมูลกันได้ ทั้งนี้ ที่ปรึกษาจะเก็บรวบรวมข้อมูลที่ได้เพื่อใช้เป็นฐานข้อมูลในการศึกษาค่าดัชนีความสมบูรณ์เพศต่อไปในอนาคต

ตารางที่ 8 การศึกษาค่าดัชนีความสมบูรณ์เพศ (Gonadosomatic index; GSI) ช่วงน้ำเริ่มขึ้น ระหว่างวันที่ 14-29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562

พื้นที่	ชนิดปลา	จำนวนปลาที่พบทั้งหมดในจุดที่ศึกษา (ตัว)	น้ำหนักตัวปลา(กรัม)	น้ำหนัก ของไข่, น้ำเชื้อ (กรัม)	ระยะเจริญพันธุ์	ค่า GSI*	ค่า GSI เฉลี่ยสูงสุด	ภาพประกอบ
ปากแม่น้ำมูล	ตะเพียนขาว (Barbonymus gonionotus)	2	780	17.42	E	2.23	11.03 ± 1.42% (เดือนกรกฎาคม)1/
ปากแม่น้ำมูล	กาดำ (Labeo chrysophekadian)	15	2,800	6 (น้ำเชื้อ)	–	0.21	1.68 ± 0.32% (เดือนกรกฎาคม)1/
ปากแม่น้ำมูล	กาแดง (Epalzeorhynchos frenatus)	1	69.3	15.35	S	22.15	– 3/
กองทุนปลาบ้านผาชัน	เผาะ (Pangasius conchophilu)	1	700	37	F	5.29	4.82 ± 1.25% (เดือนสิงหาคม) 1/
กองทุนปลาบ้านผาชัน	เผาะ (Pangasius conchophilu)	1	800	น้ำเชื้อไหล	–	–	1.98 ± 0.68% (เดือนสิงหาคม) 1/
ตลาดสดพรเพชร	กาดำ (Labeo chrysophekadian)	2	3,080	41.3	F	1.34	10.04 ± 0.76% (เดือนกรกฎาคม) 1/
ตลาดสดเทศบาลนครพนม	กาดำ (Labeo chrysophekadian)	4	3,000	411.4	S	13.71	10.04 ± 0.76% (เดือนกรกฎาคม) 1/
ตลาดสดบึงกาฬ	เค้าขาว (Wallago attu)	2	7,000	980	S	14.00	– 3/
บ้านหอคำ	รากกล้วยด่าง (Acantopsis rungthipae)	194	23.5	1.2	S	5.11	– 3/
ตลาดสดวัดธาตุ	ยาง (Pangasius bocourti)	2	10,000	700	F	7.00	2.11 ± 3.78% (เดือนมีนาคม-กัยายน)2/
บ้านจุมพล	สร้อยลูกกล้วย (Labiobarbus siamensis)	2	34.8	6.1	F	17.53	– 3/
บ้านหม้อ	ตะเพียนขาว (Barbonymys gonionotus)	10	1,830	236.6	S	12.93	11.03 ± 1.42% (เดือนกรกฎาคม) 1/
			2,100	257	F	12.24	11.03 ± 1.42% (เดือนกรกฎาคม)1/
บ้านหม้อ	กะทุงเหว (Xenentodon cf. canciloides)	6	47.2	1.80	F	3.81	– 3/
		1	655	1.80 (น้ำเชื้อ)	–	0.27	– 3/
บ้านห้วยเหียม	สร้อย (Gymnostomus lobatus)	15	24.3	1.90	S	7.28	– 3/
บ้านผาได	กะทุงเหว (Xenentodon cf. canciloides)	2	43.8	1.8	F	4.11	– 3/

หมายเหตุ V= Virgin, E=Early-mid Development, F=Full Development, S=Spent

* ในการศึกษาจะสุ่มเลือกปลาชนิดละ 1 ตัวมาศึกษาระยะเจริญพันธุ์

^1/ รายงานการศึกษาดรรชนีความสมบูรณ์เพศของปลาบางชนิดในแม่น้ำโขง (ธงชัย จำปาศรี และคณะ, 2545)

^2/ รายงานการศึกษาการเลี้ยงปลา Pangasius bocourti เพื่อเป็นพ่อแม่พันธุ์ในบ่อดิน (ณัฐพงศ์ วรรณพัฒน์ และคณะ, 2545)

^3/ ยังไม่พบข้อมูลอ้างอิง